မင်းသိရဲ့လား (၂)

လူကောင်းဆိုတဲ့
ပညတ်ထဲမှာ
မင်းကို ဘယ်အရာတွေနဲ့ သတ်မှတ်ခဲ့သလဲ ။

ယုံကြည်ခဲ့တဲ့ သူ့မိဘ...
အရာအားလုံး ပုံအပ်ခဲ့သူ .. တစ်ယောက်
ပုံစံပျက်သလား အောက်မေ့ရတဲ့
မင်းရဲ့ ဦးနှောက်တစ်ခု....
ဘဝင်မကျတော့တဲ့အခါ
မေတ္တာဟာ အဆိပ်..
ငွေဟာ အဆိပ်...
သစ္စာဟာ အဆိပ်..
အရိပ်ဟာ အဆိပ်....
အဆိပ်ဟာ အရိပ်ဖြစ်နေတယ်......။

မင်း အိမ်ပြန်ချိန်တွေ သူ့ဆီမဟုတ်ဘူး...
မင်း ၀ိဉာဉ်တွေ သူ့ဆီမဟုတ်တော့ဘူး...
ဖြစ်ကလက်ဆန်း ပြောတတ်တဲ့
စကားလုံးတိုင်း ဆီချောနေတတ်တဲ့..
ဟိုးက ရောင်စုံမီးဝိုင်းထဲက
မိန်းမပျိုတွေကြားထဲမှာ...
မင်း ရစ်မူးနေတယ်.... ။

မင်းရဲ့ အိမ်ရှေ့တံခါးဝဟာ
စေ့ထားရုံ စေ့ထားတဲ့နေ့တွေ
ဘယ်လောက်ထိ ကြာနေပြီလဲ .......
အဲ့အချိန်
အိပ်ယာထက်က
မျက်ဝန်းတစ်စုံရဲ့
ပင့်သက်ရှိုက် ဝေဒနာတစ်စုံဟာ
တစ်စိမ့်စိမ့်စီးရင်း မင်းပြန်လာချိန်ကို
အသုံးတော် ခံနေတာ ... မင်း သိရဲ့လား ။

"ငါ ရှာသလောက် ငါသုံးမယ်....
ငါ့ဟာငါ ဘာလုပ်လုပ်" ဆိုတဲ့
လူ့အတ္တတစ်ယောက်ရဲ့
အော်ဟစ်နေကျ တေးဆိုးတစ်ပုဒ်လို
ခဏခဏ မင်းဆိုပြနေတယ်.... ။

မင်းဘဝရဲ့ နိဒါန်းလို့
မင်းကိုယ်တိုင် ရင့်ကျူးတဲ့ သူ့ကို
ခုတော့
အချိန်တိုင်း ပင့်ရှိုက်ငိုညဉ်းသံတွေနဲ့
ပြည့်နှက်ခိုင်းနေလေရဲ့........ ။

မင်းကတော့
အဲ့အချိန်....... ဘဝပင်လယ်တစ်သိုက်
ငါးမျှားချိတ်နဲ့ မျှားနေတဲ့ လူတစ်ယောက်လို
အခါခါ ပွက်နေတဲ့ မာယာရေဆိုးတွေထဲ
မျှားနေခဲ့... မျှားနေဆဲ...........
မင်းကိုယ်မင်း ဂုဏ်တွေယူနေဆဲ ။
အပေါင်းအသင်းတွေကြားထဲ
ဘယ်သူ့ကို ဘယ်လျှိုထဲမှာ
ပုရစ်တက်ခဲ့တယ်၊
နစ်ခဲ့တယ်... ပစ်ခဲ့တယ်......
မင်း ဂုဏ်ယူဆဲ .................။

ခန္ဓာမြဲသရွေ့
မင်းအတွက် ရင်စည်းခံနေတဲ့ သူ...
အိပ်ယာပေါ် ဘုန်းဘုန်းလဲသွားရတဲ့နေ့တွေမှာတောင်
မင်း တစ်ချက်တောင် ကြည့်ခဲ့ဖူးလား...
မင်း မသိတဲ့ သည်းခံခြင်းကို ရင်ဝယ်ပိုက်လို့
အသိုက်တစ်ခုကို ပုံစံမပျက်ဖို့...
အသိုက်တစ်ခုကို လာမလုဖို့..
သူ ကြိုးစားနေရတာ......မင်းသိရဲ့လား ။

သူပြံုးခဲ့........
မင်းရဲ့ မရဏအော်သံတွေကြားမှာ.....၊
သူဖြေရှင်းခဲ့
မင်းရဲ့ အရှုပ်အထုပ်တွေကြားမှာ.......၊
သူရပ်ခဲ့.......
မင်းရဲ့ ချောင်ထိုးခံထားနေရတဲ့
တရားဝင် မိန်းမတစ်ယောက်အဖြစ်နဲ့လေ .....။

မြို့ပြရဲ့ ငရဲနေ့တွေထဲ.....
သူ့ဘဝကို သူရုန်းလို့
မင်းရဲ့ ရင်သွေးကို သူပိုက်လို့
သူ့အလံကို သူထောင်ခဲ့ ....
ဘဝရဲ့ မနက်ခင်းတိုင်း
တင်းခံနေသူဆိုတာ မင်းသိရဲ့လား .... ။

ကြိုးစားပါရဲ့
ရိုးသားပါရဲ့.......
အဲ့ဒီအသိုင်းအဝိုင်းရဲ့ လှောင်ပြောင်မှုတွေကြားထဲ
အဲ့ဒီ စကားတွေကို လှိုင်လှိုင်သုံးလို့
အပြံုးမျက်နှာတစ်ခုနဲ့
အဲ့ဒီ အသိုင်းဝိုင်းကြားမှာ
ငြင်းဆန်လို့
မင်းအတွက် တံတိုင်းကာပေးခဲ့တာ မင်းသိရဲ့လား ။

အခုတော့ သွားပြီလေ....
အခုတော့ သွားရှာလေပြီ....
မင်း သိက္ခာကို စောင့်ရှောက်ရင်း ........
မင်း ရင်သွေးကို စောင့်ရှောက်ရင်း ..........
ဘဝခြားသွားပြီလေ ။

အထိမ်းအကွပ်မဲ့နေတဲ့မင်းကို
မိခင်လိုစောင့်ရှောက်ခဲ့........
ကျွေးမွေးခဲ့.......
ထိန်းသိမ်းခဲ့ ..............
သူ့ အတ္တကို သူနှိမ်လို့၊
သူ့ မာနကို သူချိုးလို့
ဘဝကိုရင်း ချစ်ခဲ့သူဆိုတာ မင်းသိရဲ့လား ..........။

မင်း မသိခဲ့တာတွေဟာ
သူ မရှိတော့တဲ့နောက်မှာ
အရေးကြီးဆုံး လိုအပ်သူတစ်ယောက်ဆိုတာ
မင်းသိရဲ့လား ...................။

လင်းဦး(စိတ်ပညာ)
(၁၄-၆-၀၉ ,ည ၈ နာရီ ၁၀ မိနစ်တွင် ရေးဖွဲ့သည်)

"မင်းသိရဲ့လား(၁)"